اولین سؤالی که در مواجه‌شدن با فرزندآوری بیشتر پدید می‌آید، آن است که آیا در نظام اقتصادی موجود و معاشی که بر سر سفرۀ ایرانی‌ها پدید آمده است، مسئله‌ا‌ی مثل فرزندآوری بیشتر می‌تواند موضوعیت داشته باشد؟ پاسخ به این پرسش در بررسی متن خود سؤال پاسخ داده می‌شود؛ زیرا ابتدا باید بررسی کرد که آیا نگاه به کودکان نگاهی برکت مبناست یا سود بنیان.
فرزندآوری بیشتر در یک جامعه نیازمند دو بستر مناسب است؛ یکی از این بسترها کانون خانواده و دیگری، محیط جامعه است؛ به‌طوری که فراهم‌آوردن این دو بستر در شکل درست و صحیح آن مسئلۀ فرزندآوری را سهل می‌کند. در این یادداشت سعی بر آن است تا بخشی از عمده‌ترین رویکردهایی که مانع فرزندآوری بیشتر می‌شود، بررسی و تحلیل شود.
در یادداشت زیر برآنیم تا با‌توجه‌به سخن بزرگان و گزیدۀ آنچه در آیات و روایات آمده است، به بررسی دو رویکرد تحدید و احیای نسل به‌ویژه نسل شیعه بپردازیم. به‌این‌ترتیب که با درنظر‌گرفتن هر آنچه دشمنان و خیرخواهان نظام اسلامی از نهاد خانواده توقع دارند، نقشۀ راهی را برای تصمیم‌گیری آیندۀ خود دربارۀ چگونگی تشکل خانواده و کیفیت آن ترسیم کرده باشیم.
