در سیاست خارجه دکترینی به نام گالیور وجود دارد. در این دکترین ملتها جوری باید اغوا بشوند که در هر شرایطی حتی شرایط تحقیرآمیز سپاس گذار نظامهای امپریالیستی باشند. این مسئله از آنجایی آمده است که در داستان گالیور زمانی که کاخ پادشاه آتش میگیرد گالیور با ادرار کردن روی کاخ شاه آتش را خاموش میکند. این طوری است که ادمک های سرزمین لیلی پوت از گالیور بزرگ تشکر میکنند.
مسئلهی انفجار بیروت و این که القاعده مسئولیت این انفجار رو به عهده گرفته برای کسای که اندکی شم سیاسی داشته باشند مسئلهی سادهی به نظر نمیاید چرا که القاعده همیشه به عنوان تهدیدی برای غرب بوده است که غرب نیز همواره از این تهدید خودساخته به عنوان فرصت بهره جسته است. جالب تر از آن این که رویکرد القاعده و انگلیس و آمریکا در قضیهی سوریه کاملاً در یک جهت مشترک است. حال چطور میشود که القاعده به بهانهی مذاکرات هستهی ایران و چیزی که غرب نمیخواهد به نتیجه برسد به سفارت ایران حمله میکند، خودش جای سؤال دارد. و این سؤال زمانی شدت میگیرد که حملهی القاعده همزمان با زمزمههای دربارهی به توافق رسیدن ایران بر سر مسئلهی هسته است. غرب صهیونیست با این دست اقدامات طبق معمول به دنبال عملیات تأخیری با حداکثر ظرفیتهای در توانش است.
عکس: اهدای خون سفیر انگلیس برای مجروحان ایرانی انفجار بیروت!