1. دنیایی مجازی شاید از لحاظ فنی حاصل تفکر و پرورش منطقی سوژه باشد ولیکن در محتوای خود به دلیل آنچه پیش‌تر در مقدمه‌ی فاملیسم مجازی (http://goo.gl/sYNVNZ ) توضیح داده بودم حاصل تخیل و پرورش احساسی سوژه است.
2. ویژگی هر جامعه‌ی مجازی ایجاب می‌کند که محتوای آن را افراد حقیقی با رقم زدن شمایل مجازی خود پرورش و بسط دهند از این حیث رابطه‌ی مستقیم و دوسویه بین پرورش شخصیت هر فرد با پرورش محتوای جامعه‌ی مجازی وجود دارد.
3. در نتیجه‌ی پرورش احساسی سوژه که ثمره‌ی تخیلات و تصویرسازی‌های هر فرد از خود و جامعه‌ی پیرامون خود است نمی‌توان انتظار رشد معرفت شخصی و تولید ساینس را داشت .
4. آن هنگام که مشاهده شود در شاکله و بدنه‌ی اصلی جامعه‌ی مجازی احساسات بر دکترین‌ها غالب شده‌اند می‌توان این برداشت را داشت که جامعه‌ی مجازی به سمت رشد فزاینده و حباب گونه‌ی از تخیلات افراد رفته است.
5. در نتیجه‌ی غالب شدن تخیلات در هر محیطی راه برای رشد منطقی سوژه محدودشده و در نتیجه‌ی آن تولید علم و معرفت مورد غفلت واقع می‌شود.
