ن وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُونَ ( وبلاگ قلم)

فضای سایبر  به عنوان دنیای صفر و یک تعریف می‌شود، دهکده‌ی جهانی جای که فاصله‌ها را از حالت تعادل به حداقل در ظاهر و حداکثر در باطن رسانده است. دنیای ماتم‌زده‌های شاد دنیای مفاهیم جدید دنیای آدمک‌ها نه آدم‌ها دنیای مجازی هر چه که باشد در وهله‌ی اول حکم یک رابط را دارد، افراد به واسطه‌ی این رابط با هم در ارتباط و تعامل قرار دارند تعاملی نامتعادل تعاملی که در کنار نقاط قوتش و راه‌های جدید که پیش روی آدمی قرار می‌دهد آفت‌های نیز به همراه دارد محیط مجازی محیط دوست شدن‌هاست، محیط شکل‌گیری رفاقت‌های که شاید هیچ‌وقت فرصت تشکیل آن در محیط واقعی پیش نیاید محیط مجازی محیط نظر دادن‌ها و کامنت گذاشتن‌ها نظرهای که شاید هیچ‌وقت در دنیای واقعی گفته نشود در عرض این نقاط مثبت و نقاط مثبت دیگری که در ارتباط با این دنیا می‌تواند وجود داشته باشد نقاط منفی و ضعفی نیز وجود دارد، مانند عدم شناخت‌های صحیح و کامل ، عدم برداشت صحیح از رفتارها ، التقاط  نقش‌ها و ایجاد نقش‌های مجازی ،سو برداشت‌ها ، بیشتر از بایدها فهمیدن و نقص حریم خصوصی ، ریاکاری ، عادی‌سازی ناهنجاری‌ها و بزرگ نمای های غیرعادی از اتفاق‌های خرد و ... در دهکده‌ی دیجیتال همه افراد به صورت خانواده‌های چند صد نفره در کنار هم قرار می‌گیرند باسلیقه‌ها و دیدگاه‌های متفاوت اما حتی با وجود آن که این چند صد نفر زیر کلمه‌ی  واحدی به نام خانواده تجمع یافته‌اند اما این چند صد نفره بودن این خانواده‌ها آنها را از نظامی واحد و مشخص به نظامی سراسر دچار بحران و آنارشی تبدیل کرده است .
جامعه‌ی حقیقی بر اساس حقیقت بنا شده و در اثر ماده پدید آمده است، دارای اشکال چهارچوبمند و روابط قابل‌لمس است، در این جامعه نقش‌های مشخص با حق‌های معین کنار یکدیگر قرارگرفته‌اند، نقش‌های که جامعه‌های متعدد رو شکل می‌دهد. این اشکال جامعه در اثر تمایل آحاد مردم به سمت پارادیم های امانیستی یا تئویستی تحت عناوین و ایدئولوژی‌های متعدد به وجود می‌آید و در نتیجه‌ی آن در ابعاد بزرگ تر از خانواده جوامع ایدئولوژیک در قالب‌های لیبرالیسم و سوسیالیست و ...  شکل می‌گیرند پس این جوامع در عین نظام بندی مشخص دارای تنوع‌های متعدد هم هستند و این تنوع‌ها  معلول همین  نظام بندی‌ها است که همین امر باعث می‌شود جامعه در نتیجه آن خانواده و در طول آن  افراد از آشفتگی در امان باشند. 
در عرض این جامعه‌ی حقیقی دنیایی موازی به اسم جهان مجازی (یا دهکده‌ی جهانی) وجود دارد. این دنیای موازی مشابه انعکاس تصویر افراد در آینه  است، به گونه‌ی که افراد حقیقی چهره‌های مجازی را از خود در این آینه به نمایش در می‌آورند، به این صورت که فردی را که حقیقت دارد و از ماده تشکیل شده است را وجود حقیقی وی در نظر بگیریم تصویر این فرد در آینه می‌شود وجود مجازی آن شخص . در اینجا آینه در حکم دنیای موازی است، موازی به آن چیزی که حقیقت فرد نام دارد و یک انعکاس و جلوه‌ی خاص از تفکرات شخص اولیه‌ی است که ثانویه‌ی خود را در آینه رقم می زند. دقیقاً تفاوت این آینه با آینه‌های دیگر همین نکته است که آینه‌های واقعی دقیقاً تصویر شخص را انعکاس می‌دهند ولی آینه‌ی جهان موازی تصویری را از شخص اولیه نشان می‌دهد که آن شخص آرزوی دیدنش را دارد پس این بنیان دنیای موازی و این اصل تشکیل دهنده‌ی دهکده‌ی جهانی است. اساساً در این دنیا مجازی ما با ذهنیت افراد رو به رو هستیم نه با شخصیت افراد ، در نتیجه این که ذهنیت افراد قدرت پرواز دارد و هر کسی دوست دارد بهتر از آن چیزی که است به نظر بیاید. این دنیا بر اساس ذهنیت افراد از خودشان به وجود آمده است پس بر عکس جهان واقعی و به نسبت واقعیت کاملاً دچار انارشی می‌باشد از این رو در این جامعه در کنار آن که نظام بندی مشخصی وجود ندارد تنوع‌ها بسیار زیاد است، در نتیجه این تنوع‌های فاقد نظام بندی که بر اساس ذهنیت‌های فرا شخصیتی و بر مبنای آرزوها نه واقعیت‌ها بنا شده است جهان مجازی و اواتار به وجود می‌آید که ساختمان آن می‌شود دنیایی با اسکلت‌بندی از سو تفاهم‌های ناشی از کج فهمی‌ها و زیربنایی از عقده‌های افراد در دنیایی حقیقی ، و این گونه است که دنیای مجازی یک دنیای سراسر آشفتگی و غیرقابل اعتماد می‌شود.