شوخی

در نوع شوخی :

• فعل شوخی (نفس): شوخی باید به نسبت به خودش مرزبندی شود و به این نکته توجه داشت که لزوماً هر کاری که باعث خنده و یا تبسم بشود شوخی نیست.
• فاعل شوخی (کننده):  شوخی باید به نسبت شوخی کننده مرزبندی شود. و به این نکته توجه داشت که شوخی نباید شخصیت شوخی کننده را زیر سؤال ببرد.
• مفعول شوخی (شونده): شوخی باید به نسبت کسی که در معرض شوخی قرار می‌گردد مرزبندی شود. و به این نکته توجه داشت که یک حرف را نمی‌شود به هر کسی زد.

در فعل چون اصالت با نفس عمل است پس نسبت به هیچ‌چیزی تغییر نمی‌کند.

در فاعل چون اصالت با شخص انجام دهنده است پس نسبت به ظرفیت، شخصیت و توان فرد می‌تواند متغیر باشد.

در مفعول چون اصالت با شخصی است که کار بر روی وی صورت می‌گیرد پس نسبت به ظرفیت وجودی هر فرد می‌تواند متغیر باشد.

گایا

سرزمین مادری یعنی ناموس و در قاموس ناموس نیست هیچ اباحی گریی

مسئولان بی ارزش

پست و مقام، به دنبال خود مسئولیت می اورد نه ارزش

درست انجام دادن مسئولیت است که ارزش می اورد.

حرمت مرزها

حرف‌ها بر سه قسم زده می‌شود:

1. نیت ما از حرفی که می‌زنیم.
2. برداشتی که از حرف ما می‌شود.
3. نفس و ذات حرفی که زده می‌شود.

منشأ بی‌حرمتی‌ها و بی‌حیایی‌های کلامی از سه دسته ساطع می‌شود :

دسته‌ی نخست کسانی که سخن دو پهلو می‌گویند و یک مفهوم بد را در ظاهری خوب عرضه می‌کنند. یا بالعکس

دسته‌ی دوم مخاطبینی که در برداشت از کلام یا وسواس گونه برخورد می‌کنند و یا به دنبال خطاها هستند.

دسته‌ی سوم افرادی که حرفی با ذات بد را به صورت مستقیم در هر جا و مکانی زنند.

هر سه دسته به یک اندازه در شکستن مرزها مقصر هستند.

حرمت، حریم شخصی

در اثر اشتباه یک فرد، جمعی را مقصر نمی‌دانند.

حرمت هر شخص حریم شخصی آن فرد است باز گذاشتن حریم‌ها می‌تواند منجر به بی‌حرمتی‌ها گردد.

مهم‌ترین بخش از شخصیت هر فرد در تعامل او با دیگران ظهور و بروز پیدا می‌کند.

پس زمانی که مورد بی‌احترامی واقع شدیم برای یافتن دلیل، نخست باید به درون خودمان مراجعه کنیم.

 

بودن و لزوم شدن

آن چیزی که باید باشیم لزوماً آن چیزی که می‌توانیم باشیم نیست.

ارزش ما به تلاشی است که صورت می‌دهم تا از وضعیت بودن خودمان به شدن آنچه که باید برسیم.

وقتا

 

خیلی وقتا باید ناراحت بود تا خیلی چیزها را فهمید.
خیلی وقتا باید دل‌شکسته بود تا خیلی چیزها را حس کرد.
خیلی وقتا باید بغض داشت تا خیلی راه‌ها را پیدا کرد.
خیلی وقتا باید گریه کرد تا برای پرواز کردن سبک شد.

 

یک حس

یک حس پشیمانی، یک غم از هر آنچه تصمیم گرفته‌ایم و صورت داده‌ام.

سخت‌ترین کارها جبران بزرگ‌ترین پشیمانی‌هاست.

لذت زندگی

هر چه زندگی کم تر شلوغ باشد کنترل بر آن راحت تر است، در نتیجه زندگی که تحت کنترل باشد انسجام در همه‌ی ابعاد آن پدید می‌آید و نهایتاً چیزی که منسجم باشد، می‌توان از آن بیش‌ترین بهره پایدار را کسب کرد.

دوستی

دوستِ زیاد داشتن هنر نیست. هنر، در زیاد دوست داشتن است.